Dos soutos aproveitábase a árbore e o froito. A árbore para madeira e leña e as castañas eran aproveitadas todo o ano, xa que eran secadas nos sequeiros.
Estas comíanse con carne, peixe, ovos, viño, leite, e tamén se facía potaxe con elas engadíndoselle chichos.
Na parroquia de Chandrexa moían as castañas e facían unha fariña que empregaban para facer unha especie de papas á que lle chamaban “o po”.
De feito aos de Chandrexa chamábanlles poeiros, alcume que non lles gustaba nada pois resultáballes un pouco despectivo.