San Pedro de Rocas é o conxunto monacal de máis antigüidade de Galicia e o único que conserva parte da súa estrutura orixinal; unhas covas artificiais escavadas na roca que serviron de capela e cabeceira a unha igrexa medieval.
Desde o ano 1923 está considerado Monumento Histórico Nacional e en 1999 declarouse Ben de Interese Cultural.
A orixe de San Pedro de Rocas é anterior ao ano 573 e está ligado ao evanxelizador Martín de Dumio en época sueva. A principios do século VIII é abandonado debido aos ataques que sofre por parte dos musulmáns.
A orixe do mosteiro, como o da maioría dos mosteiros da Ribeira Sacra, é eremítico asociado ao comezo do cristianismo en terras galegas. O paso de orar en solitario (vida eremítica) a orar en comunidade ( vida cenobítica) é evidente neste lugar.
Fotografías: Antón Gavela – transourensan.blogspot.com